درکوی نیک نامان ما راگذرندادند
پس از لحظه هایِ دراز، پروانه ها یک به یک می سوختند، و نسیمی قرمز تارو پودم را لرزاند،،،،و من هنوز، ریشه هایِ تنِ پروانه ایم را در شمعِ سوزناک فرو نبرده ام، که به راه افتادم، پس از لحظه های دراز، پروانه ها می سوختند، و به راه افتادم، سایه یِ شعله یِ شمع بر تنِ پروانه ایم سنگینی کرد، سایه هایِ شعله را پس نهادم، که به رود رسیدم..تشنه ام..تشنه ام..اما..آب نخوردم. آب نخوردم..و من هنوز، در مردابِ فراموشی نلغزیده بودم. خشک مشکم را از خیس مشکِ رود، خیس کردم، تشنه ام..آب نخوردم..کودک پروانه ها آب نخورده اند، شمعِ سوزناک را باید گذراند تا به کودک پروانه ها رسید، در هنگامِ عبور قدری از شعله ها را کشتم، تیری از آتشِ شعله بالِ پروانه ایم را سوزاند، پرواز کردم، پروانه ای با یک بال بودم، تیری دیگر از آتش و بال دیگرم را... اما من هنوز پرواز میکردم، مشک به دهان پرواز میکردم، بدون بال. تیری دیگر، این بار بر مشک خیس..مشک خیس خشک شد... ومن سوختم... کودک پروانه ها تشنه به من می نگرند، و من سوختم... عمر اگر خوش گذرد زندگی نو کم است...ورنه اگر بد گذرد یک نفس هم بیشتر است این شعر طنز، به نوعی بیانگر رانندگی در ایران و رعایت نکردن قوانین هست.متاسفانه از نام شاعر طنزپرداز این شعر بی اطلاعیم اما سعی کنید شما دوستان خوندنش رو از دست ندید تا مشکلات ملموس رانندگی عده ای خاص در ایران دستگیرتون بشه... اگــــه یـه روز رفتی یــه جــــای دنیــــا یه چی بخر شبیه پیکـــــان بــــــــاشه وقتی کـــه پشت فـرمونش نشستـی اوّل کــــــــــار واســــــــه جـــلو پنجـره یـــه وخ خیــــال نکن حـــاجیت جــواده تسبـیــــحتــو بـــپـیـــچ بدور شصــتـت رعــــــــــــــــایت حــق تقــــدم بــــــده بـا هر کی خواس جلــــو بیفته لـج کن یـه دفـه مثــل اسـب وحشی رم کـــن سبقتو هر جور کــه دلـت خواس بگیـر تـــــا می بیـنی راه نمیـرن جمـــــاعت نذار کسی تـــــــورو معـــطـل کنـــــــه پشت چـــراغ اگه جلوت واســـــــتـادن تمــــــــوم آدمــــا بــــه جـــز تــــو خُـلن همه به جــز تو دست و پـــــــا چُلُـفتن راستی کــــــــمربنـــدتـو هــیچوخ نبـند هر کی کمر بندشو بسته هــــــــو کـن گشنه شدی یه مــــوقه پشــت فرمون دستــتو بیـــرون ببـــــــــــر از پنجـــــره تخـمه اگـــه خوردی لُپاتـــــــــو پُف کن و دیگر هیچ چیز از من نمیماند♥ در روزهای تنهایی تنها نام تو ارام بخش خاطرم بود من به یاد تو هر شب برایت چراغی روشن می گذارم تا در شب های برفی راه خانه ام را گم نکنی و برای پذیرایی از تو سبد سبد خاطره و محبت برایت روی میز میگذارم و سیب های سبز و سرخ کال و رسیده را از تک درخت عشقم برایت می چینم تا بفهی تمامی وجودم از ان توست و حاضر هستم برایت تمامی جاده های انتظار را با عشق بپیما یم اکنون که ورق های زندگی تلخ و شیرین خوب وبد با هم میگذرد چاره ای ندارم جز انکه باز هم به انتظارت در شبهای برفی بنشینم... در دادگاه عشق قسمم قلبم بود، وکیلم دلم بود و حضار جمعی از عاشقان و دلسوختگان قاضی نامم را بلند خواند و گناهم را دوست داشتن تو اعلام کرد پس محکوم شدم به تنهایی و مرگ کنار چوبه ی دار از من خواستند تا آخرین خواسته ام را بگویم و من گفتم به تو بگویند: دوستت دارم
واسه خـودت ماشین خریدی اونجــــــا
صندلیاش مدل جـــــوانـــــان بــــــاشه
خواستی بفهمن کـه کجایی هستـی
یــــــه نعل اسب عــــالی یـــــادت نـره
اون ورِ دنیـــــــــا بــد نظـــر زیـــــــــاده
موبـــایلــــتم در آر بگیـــر تـــو دستــت
گـــــــــازو بــگیر به هچکی ام راه نـــده
برو جلوش فرمــونــــو فوری کـــج کـن
روی تـمــــــوم آدمـــــــا رو کـــم کـــن
همیشه دوبلـه واستـا راهـو ســـد کن
افسر اگــــــه نبــود چراغـــــــو رد کـن
از چپ اگــــه مشکــــله از راس بگـیــر
لایی بکش بــــــرو بــا انـــد ســــرعت
هیچکی نباید بـــا تـــو کـل کــل کنــــه
چــراغ که سبــز شد یــهو بـــــوق بـزن
نمیــــــــدونن چـــــــراغ چـــــیه مُنگُـلن
بـــــوق نـــزنی مـمـکــــنه راه نیــــفتن
محل نده بـــــــــه این چیــزای چـــــرنـد
خودت فقـــط روی شکـم ولـــــــــو کـن
همینجوری کـــــه پشت رل نشـستی
بذار هـمه خیــــــــال کنن کــــه بستی
یــه چی بذار تــــــــــو دهنت بلمبــــون
هر چقد آشغال داری شـــــوت کن بره
پوستشو تـا هر جـــا که میره تُــف کن
خدایا
امروز دلم را به تو میسپارم
دلی که همچون یک دفتر
پر است از غم.دلتنگی.گناه و آرزو
خدای من با دستان مهربانت قلمی به دست گیرو به لطف خود
پاک کن گناهانم را
خط بزن غم هایم را
تایید کن آرزوهایم را
و دلی رسم کن در دفتر دلم به بزرگی دریا
خری آمد بسوی مادر خویش بگفت مادر چرا رنجم دهـــــــی بیش
برو امشب برایم خواستگاری اگر تو بچه ات را دوســــــت داری
خر مادر بگفتا ای پسر جان تو را من دوست دارم بهتر از جان
ز بین این همه خرهای خشگل یکی را کن نشان چون نیست مشکل
خرک از شادمانی جفتکی زد کمی عر عر نمود و پشتکی زد
بگفت مادر به قربان نگاهت به قربان دو چشمان سیاهت
خر همسایه را عاشق شدم من به زیبایی نباشد مثل او زن
بگفت مادر برو پالان به تن کن برو اکنون بزرگان را خبر کن
به آداب و رسومات زمانه شدند داخل به رسم عاقلانه
دوتا پالان خریدند پای عقدش به افسار طلا با پول نقدش
خریداری نمودند یک طویله همانطوری که رسم است در قبیله
خر عاقد کتاب خود گشایید وصال عقد ایشان را نمایید
دوشیزه خر خانم آیا رضایی ؟ به عقد این خر خوشتیپ در آیی ؟
یکی از حاضرین گفتا به خنده عروس خانم به گل چیدن برفته
برای بار سوم خر بپرسید که خر خانم سرش یکباره جنبید
خرآن عر عر کنان شادی نمودند به یونجه کام خود شیرین نمودند
به امید خوشی و شادمانی برای این دو خر در زندگانی
هیچ وقت هیچ چیز و هیچ کس را بی جواب نگذار ...
مطمئن باش هر جوابی بدهی
یک روزی
یک جوری
یک جایی
به تو باز می گردد ...
| قالب رایگان وبلاگ پیجک دات نت |
